Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
W skład zespołu dworskiego wchodzą: dwór, park, budynki gospodarcze oraz ich pozostałości. Sam dwór pochodzi z XVII w. Jego gruntowna przebudowa miała miejsce w drugiej połowie XIX w. oraz w latach 1915-1920 i 1978-1990. Jest to dwór murowany, zbudowany z cegły z użyciem kamienia, tynkowany, parterowy, częściowo podpiwniczony z użytkowym poddaszem. Budynek wzniesiono na planie prostokąta z przybudówkami pełniącymi rolę skrzydeł po stronie wschodniej i zachodniej. Na głównej osi korpusu, w elewacji frontowej znajduje się czterokolumnowy portyk zwieńczony trójkątnym przyczółkiem. Korpus budynku nakryto dachem czterospadowym, nad skrzydłami znajdują się dachy dwuspadowe. Połacie dachów pokryto dachówką. W dachu korpusu zamontowano wystawki dachowe (tzw. facjatki). Z bryły siedemnastowiecznego budynku adaptowano m.in. dawną kaplicę nakrytą sklepieniem krzyżowym (wg. tradycji użytkowana przez arian-socynian) oraz jedno z pomieszczeń traktu tylnego nakryte stropem belkowym, noszącym ślady dawnej polichromii z przełomu XVII i XVIII w. Rzutowi budowli z XVII w. odpowiada układ kamiennych, pokrytych sklepieniem kolebkowym piwnic z XVII w. Park otaczający dwór pochodzi z 1. połowy XIX w.
W początkach XIX w. dobra Rzuchowa oraz Woźniczna Górna były własnością Melanii ze Strzyżowskich Olearskiej i Władysława Olearskiego. W roku 1858 dwór zakupił Józef Dietl, późniejszy rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz prezydent Miasta Krakowa, który w roku 1872 zapisał majątek w Rzuchowej swojemu bratankowi Leopoldowi. Z tego okresu pochodzą pierwsze wzmianki o przebudowie dworu pochodzącego z XVII w. oraz o częściowej przebudowie zabudowań gospodarczych. W roku 1908 majątek w Rzuchowej został zakupiony przez żydowską spółkę kapitałową z Tarnowa. Kolejnymi właścicielami dworu byli Jerzy Matejko (syna Jana) i Kamilla Matejkowa, którzy zakupili go 21 stycznia 1911r. Rok później dwór został ponownie sprzedany, a jego nowym właścicielem został Aleksander Chilewski. Następna przebudowa dworu spowodowana była m.in. znacznymi uszkodzeniami budynku będącymi wynikiem działań wojennych w roku 1914. W tym czasie m.in. odbudowano portyk kolumnowy, piwnice i dach. Dobudowane w latach 1915-1920 nowe skrzydło od strony południowo-wschodniej, nadało dworowi obecny, eklektyczny charakter. Do prowadzenia gospodarstwa państwo Chilewscy zatrudnili ogrodnika z Ukrainy, Latowskiego, który przebudował dawny park dworski zakładając ogród wypoczynkowy; od strony południowej zbudował nowy podjazd i gazon z fontanną. Ogrodnik ten założył także tzw. „zwierzyniec”, w którym znajdowały się stawy, szklarnie i ogrody warzywne. Po śmierci Aleksandra Chilewskiego w roku 1942 dobra należały do Józefa i Marii Chilewskich. W czerwcu 1946 r., na mocy dekretu PKWN, majątek w Rzuchowej został przejęty przez Skarb Państwa i rozparcelowany. W części gospodarczej majątek przekazano PGR w Rzuchowej, natomiast dwór stał się ośrodkiem wypoczynkowym dla wielu instytucji (m.in. PKS Kraków, Ministerstwa Obrony Narodowej). Po roku 1990 dwór przekazano Wojewódzkiemu Zespołowi Pomocy Społecznej w Tarnowie i przystosowano na Dom Pomocy Społecznej. Od roku 2011 w budynku mieści się placówka opiekuńczo-wychowawcza.
